- เซียนพระรุ่นใหญ่ กับทางรถไฟสายประจำ -

เซียนพระแต่ละคน ไม่ว่าจะมีพระเครื่องในครอบครองมาเท่าใด
ก็จะมีแค่ไม่กี่องค์ ที่จะนำมาห้อยติดตัวไปด้วยความอุ่นใจ

พี่คนนี้เช่นเดียวกัน แกเล่าให้ฟังว่า กว่า 10 ปี
ที่ทำมาหากินกับวัตถุมงคล "เซียนพระ"
คือคำการันตรีถึงความคล่องแคล่วของอาชีพ
แกเล่าให้ฟังว่า บ่อยครั้ง ที่แกจะนั่งรถไฟไปกลับ
จากกรุงเทพ - สุรินทร์ เพิ่อมาคัดเลือกพระไปปล่อยต่อ

จากองค์ละ 50 บาท ถ้าเลือกดีๆหน่อย ตอนปล่อยเช่าก็จะได้กำไรดี
นอกจากนี้แกยังอวดถึงสรรพคุณสายตาตัวเองด้วยความภูมิใจ

" นี่ถ้าผมจะเดินเข้าไปไกล้ๆร้านใหน ถ้าร้านนั้นมีลูกค้า
เค้าจะยังไม่ให้ผมเข้าไปเลือกเลยนะ เค้ากลัวว่าถ้าผมจับองค์ใหนแล้วไม่เอา
ลูกค้าคนอื่นก็จะไม่เอา เพราะรู้ว่าองค์นั้นคือของปลอม "

คำสนทนายังคงมีเรื่อยๆ
ส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องเล่าของตัวลุงแกเองมากกว่า

เบื้องหลังอาชีพที่ต้องอาศัยดวงในการเลือก
และอาศัยความเชื่อความศรัธาของผู้คนเป็นแรงเสริม
มีเรื่องราวอีกมากมายที่ไม่สามารถเข้าใจ
พระหลายรุ่นที่เรามองๆ ก็คล้ายๆกันหมด
ไม่รู้ว่าเขาสามารถแยกแยะได้อย่างไร

แทบทุกครั้งที่ได้ฟังเรื่องราวใหม่ๆ
กลับยิ่งรู้สึกว่าโลกเราใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
ต่อจากนี้ไม่รู้จะมีเรื่องราวอะไรรออยู่

แต่สองหูของผมทุกครั้งก็ยังคงสนุกที่ได้รับฟัง